باسمه‌تعالی
اپیزود اول:
می‌رسم خانه، چشمانش خیس بود، خیس خیس خیس. سشوار به دست نشسته بود و با دقت یکی یکی‌اش را خشک می‌کرد، اما نمی‌توانست سرش را نگه دارد، گردنش می‌افتاد: اگه بمیره چی!
اپیزود دوم:
بخواب مامانی، بخواب، بعد تو تو دنیا هیچ‌چیز واسم مهم نیست و دوست دارم زودتر بیام پیش تو.
اپیزود سوم:
. قربونت برم الهی.! زود رفتی از پیشمون.دیگران هر چی می‌خوان بگن که موقعش بود.اما نه.همشون بی‌خود میگن.خیلی زود بود. می‌خواستم قشنگ‌ترین تابلوی جهان رو ازت بکشم. زیباترین جمله‌های دنیا رو برات بنویسم. جذاب‌ترین کمیک‌استریپ رو ازت بکشم. اما نتونستم.
*اپیزود اول، ۷، ۸ سال پیش در خانه ما اتفاق افتاد، وقتی مهمان داشتیم و همه اردک‌ها از آب پریده بودند بیرون، اما ارشد (از اول از همه بزرگتر بود و اسمش ارشد ماند.) در آب مانده بود، پاهایش یخ زده بود. خواهرم پرهایش را یکی یکی خشک کرده بود و چشمانش خیس بود، اگر ارشد امشب بمیرد چه؟ و الحمدلله خوب شد.
*اپیزود دوم، یادداشت خانم هانیه توسلی بود که چند وقت پیش برای فقدان گربه‌اش گذاشته بود.
* و سومی، یادداشت بزرگمهرحسین‌پور برای گربه‌اش مشا
اینا را اول گفتم تا بگویم من حیوان خانگی داشته‌ام، حیوان خیلی می‌فهمد، خیلی عاطفه دارد، خیلی دوست‌داشتنی و مهربان است، اگر اتفاقی برایش بیفتد، حسابی آدم را بهم می‌ریزد، یادم هست روزی که مجبور شدیم بخاطر اعتراض همسایه طبقه بالا، بدهیمشان بیرون، کسی که قرار بود ببرتشان، زود آمد، آنقدر سریع خودم را رساندم که دستم درد گرفت، گریه‌ام گرفت، یکی یکی بغلشان کردم، بوسیدمشان و گذاشتیمشان توی سبد، بعدها گاهی یادشان هم می‌کردیم و با خاطره‌هایشان زندگی می‌کردیم، می‌کنیم. اما هیچ‌وقت آن‌ها را دخترم و پسرم خطاب نکردم، هیچ‌وقت مثل از دست دادن یک آدم، برایشان اشک نریختم، هیچ‌وقت قربانشان نرفتم، هیچ وقت آرزوی همجواری با امام معصوم را به همجواری با حیوان تنزل نداده‌ام.
آهای آدم‌ها
شما آدمید، اشرف‌مخلوقات، بهترین خلق روی زمین، قطعاً سگ و گربه و قناری آدم نمی‌شوند، چرا شما خودتان، ارزشتان، مقامتان و مرتبه‌تان را در حد حیوان پایین می‌آورید. سگ فحش نیست، قبول، اما سگ، ادم هم نیست، چرا خودتان را پدر و مادر سگ، صدا می‌کنید!
چرا همه چیز را قاطی می‌کنیم؟
چرا افراط و تفریط می‌کنیم؟
اسلام می‌گوید اگر کسی کمی آب داشته باشد، مخیر شود بین وضوگرفتن و دادن آب به حیوان، دومی مقدم است. در محدوده خانه خدا، اجازه کشتن پشه را هم نمی‌دهد، اما از آن‌طرف مسلمانان را از همجواری، با سگ و گربه پرهیز می‌دهد!
این دین، همان دین است قطعاً.
گربه و سگ و قناری و اردک و مرغ و خروس و. جای فرزند را نمی‌گیرد. چیزی جای چیز دیگر نیست!
این حجم عاطفه برای آدم‌هاست، جای درست خرجش کنیم.
از طرف دیگر، حیوانات را از همجواری باهم‌نوع، محروم نکنیم، شما دوست دارید تنهایی بین کرگدن‌های مهربان زندگی کنید؟!
درباره این سایت